Montaigne

Zweig'in İkinci Dünya Savaşı sırasında yazdığı, Michel de Montaigne'in kendine özgü tutkulu ve okunmaya değer biyografisi, aynı zamanda entelektüel özgürlük, hoşgörü ve hümanizmin önemine dair yürekten bir argümandır. Zweig, Avrupa'nın Katoliklik ve Protestanlık arasındaki çatışmayla ikiye bölündüğü Montaigne dönemi ile, Faşizm ve Komünizm gibi iki fanatizmin, içine doğduğu ve çok sevdiği kıta çapındaki liberal kültürü yok etme eşiğinde olduğu kendi dönemi arasında güçlü paralellikler kurar. Tıpkı Montaigne'in kendi döneminin hizipçiliğinden uzak durmaya çalışması gibi, Zweig de düşünce özgürlüğünü sonuna kadar savunmaya, barış ve uzlaşmayı savunmaya çalışmıştır.
Zweig'ın intiharından önce yazdığı son eserlerden biri olan bu eser, hem büyük bir zihnin parlak ve tutkulu bir portresi hem de zulmün hüküm sürdüğü bir dünyada hoşgörü için dokunaklı bir çağrıdır.